Tegenwoordig wordt er om de haverklap met de term ADHD gesmeten. Meestal kan ik erom lachen, maar soms wekt het een niet te stoppen irritatie bij me op.
De workaholic
Van de week nog was mijn collega ineens een ‘ADHD’er’. Althans, dat werd gezegd. Waarom? Omdat hij altijd aan het werk is en nooit eens rustig naast zijn vrouw op de bank gaat zitten. Ik noem dat een ongezonde relatie met je werk, maar dat lijkt me niet voorbehouden aan ADHD’ers. Sterker nog, dan zou een groot deel van de mensen op het westelijk halfrond ADHD hebben.
Het drukke schoolkind
Of op een verjaardag, waar een gast tussen neus en lippen door vertelt dat de juf extra begeleiders nodig heeft voor de avondvierdaagse. Waarom? Er zitten kinderen met ADHD in de klas. Even voorbijgaand aan het feit dat juf sowieso extra ogen nodig heeft als ze met een klas van pak ‘m beet 30 kids het verkeer en drukte in gaat. Ik zou haar kunnen corrigeren, maar ik laat het gaan. Praten over ADHD-stigma en onwetendheid is meestal niet de beste manier om een verjaardagsfeestje op te vrolijken.
Het hyperactieve hondje
Dan die keer toen ik onze hond uitliet, en een mede-hondeneigenaar over haar ‘ADHD-hondje’ sprak. Het hondje in kwestie sprong tijdens onze korte ontmoeting tegen iedereen op de uitlaatplaats op, hapte naar de handen van zijn baasje en probeerde meermalen tegen onze hond (een teefje) op te rijden. Als dit ADHD is, dan weet ik die symptomen godzijdank heel goed te onderdrukken!
De stoornis
ADHD is als woord zo ingeburgerd dat mensen hun drukke collega of hyperactieve hondje ermee beschrijven. Ondertussen hebben ze geen idee wat het werkelijk betekent. Maar als ik over míjn ADHD vertel, voelt het alsof ik moet bewijzen dat ADHD als ‘stoornis’ echt bestaat. En dat het heus niet alleen om symptomen gaat waar de meeste mensen wel eens last van hebben.
Het bijten op mijn tong
Meestal kan ik er wel om lachen. Toch vraag ik me wel eens af wat we aan deze vooringenomenheid kunnen doen. Hoe stellen wij, de échte ADHD’ers, dit aan de kaak zonder als betweter, slachtoffer of patiënt over te komen? Ik ben er nog niet uit. Tot die tijd zal ik regelmatig op mijn tong moeten bijten.
adhdvrouw 
Halleluja! Iedere keer als een vriendin van mij zegt dat haar hond adhd heeft wil ik haar het liefst een high five met een stoel in haar gezicht geven. Dat beest is gewoon jong, verveeld en niet opgevoed maar dat zie ik dan weer verkeerd. Want ja, wat weet ik er nu van.
Ik kan er soms echt chagrijnig van worden. Er wordt te pas en te onpas geroepen dat iemand adhd heeft waardoor de mensen die echt last hebben van adhd 9 van de 10 keer niet meer serieus worden genomen omdat iedereen tegenwoordig adhd heeft en HOE VAAAAAK mensen om me heen naar me toe zijn gekomen omdat ze dachten dat ze misschien ook adhd hebben omdat ze ook echt druk zijn want in de pauze op school praten ze echt veel met vriendinnen of omdat ze op een feestje ook wel eens heel druk zijn na het drinken van een blikje cola ofzo –> Ja inderdaad dat komt echt in de buurt van het hebben van adhd.. -.-‘
LikeLike