Zo af en toe kom ik het tegen, professionals of semi-professionals die een tekstje hebben getikt waar ik rood van aanloop. Soms is het één woord wat me aan het koken brengt, soms is een hele tekst zo negatief en denigrerend dat ik de neiging krijg een ‘boze brief’ te sturen. Ik heb het natuurlijk over de mensen die serieuze en erkende psychische aandoeningen wegmoffelen onder de respectloze benaming modeziekte, label, sticker of etiket.
Label
Een label zit in een shirtje, een broek of een vest. In dameskleding is zo’n label vaak moeilijk groot met een heel boekwerk erop. Ik scan de tekst en vergeet meestal halverwege wat er allemaal op staat. Daarom mik ik meestal alles lekker op één grote hoop, duw het in de wasmachine en als iets stuk is heb ik pech. Een psychiatrische diagnose zit niet in een shirtje genaaid wat gaat kriebelen omdat er een gek randje aan zit, het schijnt niet door een witte broek heen en er staan geen symbolen op van een onherkenbare wasmachine en droger. Een psychiatrische diagnose is een benaming voor een reeks symptomen die vaak tegelijk voorkomen en zorgen voor grote uitdagingen in het dagelijks leven van de gediagnosticeerde persoon. Het is vaak de enige zinnige weg naar de juiste hulpmiddelen om het leven draaglijk te maken.
Etiket
Een etiket zit op levensmiddelen. Meestal is het vastgeplakt, maar dat hoeft niet. Op een etiket staan ingrediënten, allergie-informatie en de hoeveelheid kilocalorieën die je verorbert als je een heel pak of fles soldaat maakt, of dat je het buiten bereik van kinderen moet bewaren. Ondanks dat het etiket soms schrikbarende informatie over onherkenbare bestandsdelen en de enorme hoeveelheid calorieën bevat, is het geen waterdichte methode om eetbuien tegen te houden. Maar dat terzijde. Een psychiatrische diagnose bevat geen ingrediënten of allergie-informatie over de gediagnosticeerde persoon, er staan geen kilocalorieën en vetten op beschreven, ook is het correspondentieadres van de fabriek niet hierop te vinden. Even in de herhaling om zeker te weten dat het aankomt: Een psychiatrische diagnose is een benaming voor een reeks symptomen die vaak tegelijk voorkomen en zorgen voor grote uitdagingen in het dagelijks leven van de gediagnosticeerde persoon. Het is vaak de enige zinnige weg naar de juiste hulpmiddelen om het leven draaglijk te maken.
Sticker
Een sticker is soms een etiket en altijd een oppervlak met minimaal één plakkende zijde. Op een sticker kan informatie staan die ook op een etiket staat, soms staat er een kortingsactie of aanbieding op een sticker, of een mooie glittereenhoorn. Stickers zitten op producten in de supermarkt, op een nieuwe auto, op kleding in een kledingwinkel, de ramen of gevel van een bedrijf, een agenda of een schrift, op nieuwe bekers en glazen en noem maar op. Sommige stickers zijn moeilijk te verwijderen, anderen peuter je er zo af. Stickers zijn er in allerlei soorten en maten, meestal worden stickers gemaakt uit papier of plastic. Nooit is een sticker gemaakt van een mens. Nog even voor de mensen achterin: Een psychiatrische diagnose is een benaming voor een reeks symptomen die vaak tegelijk voorkomen en zorgen voor grote uitdagingen in het dagelijks leven van de gediagnosticeerde persoon. Het is vaak de enige zinnige weg naar de juiste hulpmiddelen om het leven draaglijk te maken.
Modeziekte
Zodra er wordt gesproken over een modeziekte, is het bijna onmogelijk om nog een zinnige discussie te voeren. De basishouding is namelijk dat de aandoening niet serieus wordt genomen omdat “iedereen het tegenwoordig heeft”. Nu is dat simpelweg niet waar en niet relevant. Meer kennis leidt tot meer diagnoses, dat lijkt me niet zo gek. Meer kennis van suikerziekte heeft meer diagnoses, behandelingen en preventiemaatregelen tot gevolg. Zijn we daar ook massaal tegen, of werkt dat dan weer anders? Een psychiatrische diagnose krijg je niet omdat het ‘cool’ is, lekker makkelijk is of je buurvrouw het heeft en het klinkt wel gezellig. Als je dat denkt heb je het echt helemaal verkeerd begrepen.
Diagnose
Het praten over stickers, etiketten, labels en modeziektes geeft een gebrek aan respect en inlevingsvermogen aan waardoor het onmogelijk is om nog een zinnig gesprek met elkaar te voeren. Natuurlijk is het belangrijk om kritisch te zijn, onderzoeksmethoden te blijven verbeteren en een stijging van het aantal diagnoses van welke aandoening dan ook onder de loep te leggen. Het is onnodig om de mensen die met een aandoening leven over één kam te scheren en weg te zetten als losers, charlatans of weet ik wat. Als je werkelijk iets wil verbeteren in de diagnostiek, psychologie en psychiatrie, ga dan het gesprek aan. Respectvol en gericht op mogelijkheden komen we samen veel verder dan mensen tegen je in het harnas jagen.
adhdvrouw 