Sinds de basisschool is het hetzelfde liedje. Hoewel we een jaarplanning ontvangen, ieder jaar kan het toch zijn dat de vakantie ons overvalt als een verrassing. De eerste jaren op de peuterschool viel het nog wel mee met de verplichtingen als ouders. Iets maken voor Pasen en een lampion met Sint Maarten, maar het was in ieder geval overzichtelijk.
Activiteiten en verplichtingen plannen
Bij de basisschool namen de verplichtingen toe. Of je ook lees- of luizenmoeder wilde zijn. Mee wilde draaien als klaar-over bij de verkeersbrigade. Meedoen aan sport- en speldagen of de klas versieren met Sinterklaas en Kerst. Dan waren er ook nog de studiedagen waarop je dan met je werkdagen rekening moest houden. Kortom, een ware planning was gewenst op om de juiste dag, met de juiste spullen aan de juiste activiteit mee te doen. Carnaval en een gevulde schoenendoos organiseren voor kinderen met nood, vraagt nou eenmaal meer voorbereiding. We hebben het allemaal gered en allemaal gedaan! Maar het zorgde er soms wel voor dat je door de aankomende vakantie werd overvallen. In ieder geval iets minder rond feestdagen, want daar kan je meestal niet om heen.
Masterplanner
Je kind tekort laten schieten op dé feestdagen en vieringen van het jaar, dat wil je hem toch niet aan doen. Met lastige impulsbeheersing en een korte aandachtsspanne is plannen en organiseren, wat vreselijk saai, een lastig dingetje. De afgelopen jaren is het dan ook een worsteling van jewelste geweest om de gezinsplanning te beheersen. Heel veel lukte wel, maar op tijd komen was dan ook nog wel erg moeilijk. Er was altijd wel wat te doen en optimistich dacht ik dat er kort voor vertrek ook nog wel ruimte was voor een klein klusje.
Overzicht
In mijn omgeving merkte ik dat andere moeders het ook wel druk hadden met dit soort taken en activiteiten, maar dat het ze een stuk gemakkelijker af ging en dat ze in ieder geval meer overzicht hadden. Natuurlijk plande ik ook alle kindervakanties in en zette er een alarm op. Maar ik merkte dat mijn collega’s al, denk ik, na de zomervakantie hadden uitgedokterd wanneer de beste dagen waren om vrij te nemen rondom Kerst en wanneer de beste mogelijkheden waren om de volgende vakantie te boeken. Ik liep dan altijd achter de feiten aan. Als mantra zei ik tegen de kinderen; “vooruit kijken, wat moet je doen”. En bij het sluiten van de deur; “achterom kijken, wat neem je mee”.
Wijzer geworden
Inmiddels zitten de kinderen op de middelbare school en ondersteunen ze als leerlingen zelf bij de sport- en speldagen. De knutselwerkjes, wàt had ik daar een moeite mee, zijn niet meer aan de orde. Gaat het dan nu allemaal een stuk makkelijker? Nee, dat is een ijdele hoop. Pubers hebben lesroosters met veel verschillende uren, leerkrachten en huiswerk. En pubers hebben hersenen in ontwikkeling. Dat betekent wel een enorme vooruitgang maar ook nog een stukje controledrang die je moet leren loslaten.
Consequent zijn
De bezoekjes aan de tandarts zit niet altijd even scherp op hun netvlies. En daarom kijk ik nog steeds met ze mee. En met dat stukje vrijheid wat je daardoor terugkrijgt, ga je invullen met wat andere eigen interesses. Die drang is met de pubers meegegroeid. Het belang zien van en de behoefte aan structuur, die is er langzaamaan ingekomen. Maar daaraan vasthouden, dat vraagt uithoudings- en doorzettingsvermogen. Want het is best wel een beetje saai om heel behoorlijk consequent vol te houden. En anderen komen ook wel eens te laat, of zeggen een afspraak af. En dat heeft dan zijn invloed op dat zorgvuldige kaartenhuis, de puzzel van de planning.
adhdvrouw 