Stunteldag

De herfstvakantie is achter de rug en de kinderen zijn net een week weer aan school begonnen. Fijn voor de regelmaat in het huis van familie Rommel & co. Zelf heb ik, net als mijn kinderen, nogal moeite met het ritme terug krijgen na zo’n vakantie. Niet op de klok te hoeven letten een week lang is heerlijk en dan is het erg wennen als alles voor 8 uur ’s morgens in het gareel moet zijn, ook al ben ik altijd vroeg uit bed.

Planning in de ochtend

Ik heb mezelf aangeleerd om alle tasjes, broodtrommels en dergelijke de avond ervoor vast zo goed als klaar te zetten want dat scheelt hoop gedoe in de ochtend, aangezien de kinderen meestal net zo vergeetachtig zijn als hun moeder is dat een redelijk goed systeem. Van vier boterhammen smeren kan ik al de zenuwen krijgen, toch hilarisch als je een broodjeszaak hebt. De planning is de boosdoener, ik zit zo een uur op mijn social media, doe tussendoor wat administratie en heb zeven pagina’s open staan op de laptop, en dan is het opeens zomaar vijf voor acht en moet alles nog in hoogste versnelling gedaan worden voor school.

Keurig op tijd

Deze ochtend is alles keurig op tijd af en zitten we gekapt en gepoetst op de fiets, bij school is het nog erg stil, ik kijk nog eens op de klok of ik mij soms heb vergist of dat de klok toevallig al verzet is, maar nee het is gewoon tijd. Waarom is het ook zo donker in die school? Na vijf minuten begin ik ongeduldig te worden en stuur een app naar een collega- moeder . Die leest het bericht niet blijkt want die verrekte vinkjes worden niet blauw, wat nu? Dat er iets niet klopt moge duidelijk zijn maar wat heb ik precies gemist in de nieuwsbrief? Zuchtend fietsen we naar huis, eerst maar eens die nieuwsbrief opzoeken. Uiteraard is die in geen velden of wegen meer te bekennen.

Het lachen is me vergaan

De app is inmiddels gelezen en er wordt aan de andere kant driftig getypt. STUDIEDAG schrijft ze met honderd smileys. Nou is het lachen mij behoorlijk aan het vergaan als ik heel eerlijk ben, ik had een heel druk programma vandaag en daar kan ik de kinderen niet echt bij gebruiken. Mijn ouders wonen een uur rijden bij ons vandaan en ik heb geen idee wat ik nu moet verzinnen. Dan maar helpen jongens. Ik geef ze allebei een mooi schort om en even later staan ze met rode blossen op de wangen komkommers en tomaten te snijden, sla te wassen, broodjes in te pakken en gaan ook mee alle bestellingen bezorgen. Eigenlijk best gezellig, tenminste de eerste twee uur, want daarna beginnen ze ruzie te maken en worden ze gek van mijn rommel, ik stuur ze naar binnen en maak het laatste werk af. ‘s Middags besluiten we een bioscoopje te pakken en schiet ik ook nog even snel de boekwinkel in voor een mega grote familie agenda, handig om bijvoorbeeld ook die studiedagen in te noteren…