Vlak na mijn diagnose heb ik een tijdje van alles geprobeerd qua medicatie. Om te beginnen heb ik zes weken methylfenidaat gebruikt. Aanvankelijk was ik erg blij, ik had een proefdosering gekregen om daarna de QB test (computergestuurde test die hyperactiviteit meet) nogmaals uit te voeren. Ik voelde me ontspannen en toch mezelf. So far so good. Uit de QB test kwam desondanks nog behoorlijk wat onrust en missers, maar aanzienlijk minder dan met dexamfetamine en nog minder dan zonder. Dus besluit ik het vier weken te proberen. Ik gebruik een opbouwschema, uiteindelijk mag ik naar 80 mg en kiezen voor wel of niet een avonddosering.
Uitproberen medicatie
Na zes dagen lees ik al in mijn dagboekje terug dat ik na twee uur onwijs onrust heb, het lijkt dan al uitgewerkt terwijl het dan op zijn best zou moeten werken. Mijn onrust lijkt te weinig te reageren op de methylfenidaat, de eerste paar dagen lijkt het wel wat te doen, maar het lijkt na een week zeker niks aan mijn focus te doen. Ook slaap ik de eerste weken erg slecht, ik lig tot half 5 wakker. Wel of geen melatonine lijkt geen invloed te hebben, de ene keer slaap ik juist goed zonder en de andere keer met. Na de evaluatie ga ik dus nog door tot zes weken, ik pak standaard vier keer 20 milligram, mijn slaappatroon verloopt hetzelfde als zonder medicatie. Ik voel me wel iets stabieler maar mijn gejaagheid is net zo op en af als anders.
Een ander middel proberen
De psychiatrisch verpleegkundige begrijpt, dit levert mij nagenoeg niks en daarom wil ik er ook niet mee doorgaan. Ik krijg Wellbutrin voorgeschreven, dit gebruik ik maar twee weken omdat ik eerlijk gezegd bang wordt van de bijsluiter en het voor mij gek voelt een anti-depressivum te slikken terwijl ik verre van depressief ben. Wel wisselt mijn stemming en wordt ik zelf ook behoorlijk tureluurs van die eeuwige opgejaagdheid die altijd in meer of mindere mate aanwezig is. Ik besluit toch nog eens de methylfenidaat te proberen. Hier slaap ik alleen zo onwijs slecht van en ik word flink chagrijnig door het slaapgebrek dat ik besluit te stoppen. Inmiddels ben ik ook niet zo tevreden met mijn behandelaar en volg ik mijn behandeling verder bij een ADHD coach.
Wat wil ik zelf?
Het heeft me wel wat geleerd. Ik begon de eerste keer met medicatie terwijl ik er zelf niet helemaal achter stond. Ik ben altijd heel voorzichtig met medicatie, ik denk al goed na voor een pijnstiller. Toch liet ik me vertellen dat ik niet zonder zou kunnen. Daar ging het fout, want dat kan iemand alleen maar zelf bepalen. Als ik aanzienlijk verschil had gemerkt was ik er zeker nog mee doorgegaan. Zeker één keer per week verzuipen in mijn eigen chaos is nogal wat. Ik heb maar beperkt invloed op mijn gejaagdheid, mijn stemming is een ander verhaal want die is zo beïnvloedbaar als een onzekere puber. Ik hoop binnenkort meer te leren over hoe hier mee om te gaan op de cursus Effectief met ADHD, die over zes nachten van start gaat.
ADHD en slaapproblemen
Spannend, maar heb er ook veel zin in. Een heel weekend weg bij mijn vrouw en dochtertje om aan mezelf te werken, dat is nieuw en spannend. Verwachtingsvol ga ik ernaartoe! Ik hoop goed uitgerust te zijn, want gemiddeld één keer per week slaap ik gruwelijk slecht. Niks wat er vooralsnog tegen helpt. Ik heb al zoveel geprobeerd: geen schermen een uur voor het slapen, melatonine, met de hond wandelen, een warme douche, de dag doornemen. Tot nog toe geen remedie, wel heb ik een verklaring. Ik ben zo vaak in mijn hoofd, ik kan dit vaak redelijk begrenzen. Ik houd me in en weet de onrust binnen de perken te houden, ik verleg mijn focus wanneer ik het voel opkomen zodat ik niet te veel afgeleid ben. Ik koppel een naam aan hetgeen wat me bezig houd en stop dit zolang in een spreekwoordelijk vakje in mijn hoofd. Maar vaak zo eens per week komt het gevoel omhoog. Wat erin zit, moet eruit!
Overdag en ’s avonds heb ik al een soort zenuwachtig pre-spreekbeurtgevoel en ’s nachts krijg ik mijn hoofd en lijf niet stil, ondanks alle remedies. Ik ben benieuwd of ik op de cursus ga leren om de boel beter te begrenzen zodat de bom niet ’s nachts barst, dat zou me een hoop slapeloze nachten schelen. Ik ben heel benieuwd!
adhdvrouw 