Afgelopen weekend was ik er even spontaan tussenuit met mijn man. In een helder moment besloot ik het boek Dertien dagen om een spetterend feest te organiseren in mijn koffer te gooien. De schrijfster van het boek benaderde ons via Twitter, “want vrouwen met ADHD waren ooit meisjes”, en nu heb ik het boek liggen om te recenseren. Ontzettend leuk natuurlijk, benaderd worden om een recensie te schrijven. Ik voel me vereerd en neem deze taak heel serieus. Vol verwachting begin ik op een zonnige dag aan het boek, binnen no time heb ik het uit. Wat een leuk en herkenbaar verhaal!
Meisjes met ADHD
Natuurlijk zijn vrouwen met ADHD ooit meisjes geweest, daarmee heeft schrijfster Hanneke de Jong een heel goed punt. Het idee om een herkenbaar verhaal te schrijven over een meisje met ADHD “niet meteen van crisis naar crisis holt” is een gouden greep van haar orthopedagoog. Het resultaat is een verhaal over Marieke van 14 die op het VMBO richting koken en bakken volgt. Haar broertje Peter van 12 wordt onderzocht op ADHD wat voor veel spanningen zorgt in het gezin. Hun vader begint over de verjaardag van hun moeder die binnenkort 40 wordt, Marieke biedt aan om het feest te organiseren. Dat blijkt toch een flinke klus en gaandeweg komt ze heel wat uitdagingen tegen. Samen met haar beste vriendin Nadia en wat hulptroepen probeert Marieke haar hoofd boven water te houden.
Alsof ik mezelf zie
Hoe verder ik in het boek kom, hoe meer ik herken. Marieke is in mijn beleving overduidelijk een hoog functionerende ADHD’er met veel dezelfde valkuilen, af en toe merk ik dat haar frustraties en wanhoop heel dicht bij die van mezelf komen. Dat is het aangrijpende aan dit verhaal, want het is vrij luchtig geschreven en geeft een heel laagdrempelig inkijkje in het hoofd van een ADHDmeid. Haar doorzettingsvermogen en de herkenbare valkuilen maken het hoofdpersonage eng herkenbaar en makkelijk om bij in te leven. Het is echt alsof ik mezelf zie, de gedachten en vooral de oordelen over zichzelf zijn eng verwant aan hoe mijn hoofd werkt. Heel verhelderend om een verhaal van een schrijver te lezen die zelf een ADHDmeisje is/was!
Een leuk, duidelijk en spannend verhaal
Dertien dagen om een spetterend feest te organiseren is een boek voor tieners, maar voor volwassen voormalig ADHDmeisjes is het zeker een aanrader. Het is een leuk verhaal omdat het makkelijk is om mee te leven met de verschillende hoofdpersonages en de uitdagingen die ze moeten overwinnen. Het is herkenbaar en niet te ingewikkeld, de kern gaat over het organiseren van het feest en hoe moeilijk dat kan zijn met een ADHD-brein. De uitdagingen, het soms moeilijke hoofd en de vernietigende gedachten over jezelf komen zeker uit een ADHD-hoofd. Een ander laten zien wat ADHD is, dat is niet meer zo moeilijk. Dit boek lezen is namelijk een mooie manier om een kijkje in ons bijzondere brein te nemen! Zonder drama en crisis, gewoon de dagelijkse strijd van meedoen aan het ‘normale’ leven. Het is een spannend verhaal, de schrijfster neemt je als lezer heel goed mee in de twijfel of het allemaal wel gaat lukken met dat feest en hoe belangrijk het is dat dit feest perfect wordt! De rollercoaster van een ADHDmeisje in de puberteit die een groot feest wil organiseren komt mooi uit de verf doordat het verhaal dicht bij de dagelijkse realiteit blijft.
Positieve insteek
Het mooie aan dit verhaal is dat het heel positief is geschreven. ADHD wordt positief benaderd zonder dat het wordt gebagatelliseerd, het VMBO wordt op een positieve manier weergegeven zonder het op te hemelen en de zoektocht naar de juiste hulpmiddelen en diagnose voor broertje Peter wordt eerlijk vertelt zonder een oordeel te vellen. Dit is zeer verhelderend en fijn voor lezers die veelal genoeg de negatieve kanten van ADHD, het VMBO en hulpmiddelen bij een psychiatrische aandoening hebben gehoord. Dat Hanneke de Jong docent is geweest en zelf ADHD heeft komt in dit boek heel mooi samen. Juist haar kennis en ervaringen uit eerste hand zorgen ervoor dat het verhaal niet gekunsteld is en de gevoelige snaar weet te raken. Want de kwetsbaarheid die uit het verhaal en alle twijfels van Marieke spreken, de worsteling van broertje Peter en de onmogelijke taak van hun ouders om het allemaal goed te doen zijn pijnlijk herkenbaar.
Fries boek, top boek!
Dat zij Fries is, had ik tijdens het lezen niet kunnen vermoeden. Het boek is vertaald vanuit het Fries, de taal waarin Hanneke de Jong zich het beste kan uiten. Op enkele woorden als bijvoorbeeld ‘immers’ na, dat zou ik zelf namelijk niet snel gebruiken in een tienerboek, leest het verhaal goed weg en is er geen enkele schijn van een vertaling. De hoofdstukken hebben een prettige lengte, de toon is passend voor de leeftijd van de personages en de lezer, en het is ontzettend simpel om mee te leven met de heisa die Marieke zich op de hals haalt. Ik ben zelf heel benieuwd wie van de ouders het ADHD-gen in zich draagt, want de vergeetachtigheid van papa doet wel wat vermoeden. Maar misschien is dat mooi voor een volgend deel wat ik met veel plezier weer zal lezen!
Dertien dagen om een spetterend feest te organiseren
Geschreven door Hanneke de Jong
ISBN 9789491446153
Paperback 198 pagina’s (met enkele recepten)
Uitgeverij Xanten, september 2014
Leeftijd 12+, bestel via de uitgeverij
adhdvrouw 