Mensen met ADHD zullen dit herkennen, de ‘gave’ van geen of weinig rem hebben. De rem lijkt soms werkloos toe te kijken. Bij mij is het altijd eerst handelen en daarna eens bedenken of dit wellicht een handige actie of opmerking was. Snel afgeleid door 100.000 gedachten en prikkels maakt dat ik van hak op tak spring. Impulsief ergens op reageren daar ben ik een ster in, wat overigens niet altijd in even goede aarde valt.
Unieke uitverkoopjes
Impulsieve aankopen, daar kan ik een gemiddeld warenhuis mee vullen. Geen BMW 5-serie of nieuw zeiljacht, maar buiten deze aankopen om blijven er genoeg andere dingen over die ik a la minute nodig denk te hebben. Kleding is een enorme valkuil, geen kledingwinkel kan ik voorbij lopen zonder even snel tussen de rekken te snuffelen naar een uniek uitverkoopje of een allernieuwst setje voor het komende seizoen. Wat er precies gebeurd in mijn hoofd kan ik niet echt uitleggen, maar het komt er eigenlijk op neer dat ik altijd met iets huiswaarts keer.
Passen heb ik een broertje dood aan dus dat sla ik bij voorbaat al over. Ik gok de juiste maat en neem mij voor thuis alles direct te gaan passen. Op zich geen probleem zou je denken, mits je niet zoals ondergetekende te werk gaat. De nieuwe aankopen gooi ik met tas en al in de kast en ik ben ze binnen vijf minuten vergeten. Er komt dan een moment dat ik het tasje als een grote surprise opeens weer ontdek onder of diep achter in mijn kledingkast. Gretig trek ik de kaartjes eraf en ga dan vervolgens passen. Je voelt hem al aankomen, verkeerde maat of totaal geen juiste pasvorm. Gatverdamme wat een stom truitje, broek, rok, bikini, dat is drie keer niks.
Afgerukte kaartjes treurig in de hoek
De afgerukte kaartjes liggen treurig in de hoek en uiteraard heb ik geen bonnetjes bewaard van de kleding. Ik prop de miskoop achter in de kast bij de verzameling lotgenoten die daar al zijn gesetteld. Of ik zie een van mijn nieuwe aankopen met kaartje en al opeens hangen ’s morgens met aankleden en ik wil het direct aan. Vlugvlugvlug knip ik het label uit de kraag en zit er opeens een enorm kijkgat in de kraag, verdorie, deze kan ook weer achter in de kast, misschien kan mijn moeder het nog repareren.
Twee dagen later ben ik voor mijn werk in een winkelcentrum en valt mijn oog direct op een super hip boetiekje, daar moet ik even binnen kijken. De verkoopsters zijn ontzettend leuke meiden en we hebben het reuze gezellig. Voor ik het zelf goed en wel door heb sta ik na een half uur buiten met drie grote tassen vol kleding en een lege pinpas, blijkt later bij de benzinepomp. Bij thuiskomst weer hetzelfde ritueel en opeens ben ik het meer dan zat. Ik zag laatst een oproep in de Linda om stylist van de sterren Fred van Leer bij je uit te nodigen voor kledingadvies. Meteen stuur ik een enthousiaste mail en ik ja hoor, ik word uitgekozen!
Feest met Fred van Leer
Fred komt langs, het word een feest. Maar ook nog eens zeer nuttig, want naast het feit dat Fred en ik een hilarisch duo bleken te zijn (druk in het kwadraat) had hij ook echt goede tips en adviezen voor deze chaoot. “Karientje, geen drukke prints, je kleding niet binnenstebuiten in je kast terug pleuren en allemaal dezelfde hangers kopen. En alles wat je toch nooit zal dragen aan het goede doel geven dat scheelt een hoop onrust in je kast.” Hilarisch ook dat Fred dacht dat ik mijn kast expres rommelig had gelaten voor zijn komst. Nee Fredje, ik heb het juist supergoed opgeruimd, kun je nagaan hoe de boel er normaliter bij hangt hier! De rem erop was ook het advies van onze Fred, alleen nog investeren in basisaankopen en dan ook geen tien dezelfde.
Ga ik het volhouden?
Fred heeft beloofd nog een keertje terug te komen om te kijken of ik geleerd heb van zijn adviezen . Dat motiveert mij in eerste instantie wel maar of ik dat ga volhouden? Heel stiekem denk ik van niet. Ik denk dat ik met alle remmen los de stad weer in ren en tassen vol drukgekleurde, verkeerde maten en vormloze kleding ga kopen die uiteraard weer achter in die kast hun dagen moeten slijten. Ik heb geLeerd van Fred maar ben nu eenmaal hardleers.
Leer van Fred
adhdvrouw 