HELP! Is er een werkgever die het wel snapt?

 

Diepe zucht….Dit is een onderwerp wat mij echt raakt en bezighoudt op het moment Ik zie veel vrouwen met ADHD na een jarenlange ‘worsteling’ bij verschillende werkgevers, of in diverse banen en beroepen vastlopen. Als ik met ze praat hoor ik vaak hetzelfde, ‘in het begin gaat het goed…en dan…loop ik vast’.

Zo onderzoekend en vastberaden als ik ben, wil ik graag een oplossing zoeken voor ADHD vrouwen die vastlopen in hun werk. Alleen proef ook een beetje dat de oplossing voor een groot gedeelte van buitenaf zal moeten komen. Van de werkgevers en mensen die sterke vrouwen met een gevoeliger “systeem” (ik weet even geen ander woord ervoor) ook de kans willen geven op plezier in hun werk. Op werk wat ze vol kunnen houden en waar ze in kunnen groeien.

Wat is nou kenmerkend voor vrouwen met ADHD?

Ik giechel nu in mezelf. Daar zit het hem dus; dat er geen één hetzelfde is. Gelukkig maar! De prachtige vrouwen die ik in de afgelopen jaren heb ontmoet en heb leren kennen, kenmerken zich door een ADHD vrouwen power waar je U tegen zegt! Tegelijkertijd weet ik ook dat het batterijtje daardoor eerder leeg is. Ze zijn in staat om heel veel werk te verzetten in korte tijd, wat deze vrouwen ook meteen gevoeliger maakt  voor overbelasting en overprikkeling van dat “systeem”     (ja het is een rotwoord ik weet het ;-)) Zoals ik het zelf heb ervaren,  het is continue de balans kunnen vinden tussen Bore-out en Burn-out.

Inmiddels ken ik meerdere van dit soort situaties en dat baart me wel een beetje zorgen. Want is er dan helemaal geen werkgever te vinden die wel met dat gevoelige “systeem” kan omgaan? Die snapt dat deze ADHD powervrouwen nou eenmaal niet tot de massa behoren? Die simpelweg anders zijn.Wat mij intrigeert is dat het gros van de werkgevers hun medewerkers nog steeds aansturen op de input, in plaats van te kijken naar de output, ongeacht hoe die bereikt wordt. Nu begrijp ik best dat er nou eenmaal richtlijnen en regels zijn, maar waarom moeten die nou zo strikt en star zijn?

Eigen ideeën, eigen tijd, eigen input.

Ik vind het lastig te begrijpen waarom werkgevers het ‘happy zijn in het werk’ niet voor de volle 100% stimuleren. Een werkgever die begrijpt dat je krachtige ADHD vrouwen niet in een hokje met een dwangbuis moet stoppen. Dat zij zich doodongelukkig voelen als je ze alleen maar verteld wat ze NIET goed doen, in plaats van wat ze WEL goed doen. Dat motiveert toch niet? Los van het feit dat ze de woorden ‘het niet goed doen’ waarschijnlijk al hun hele leven te horen hebben gekregen. Stel je nou voor dat je die krachtige vrouw met ADHD gewoon haar eigen gang laat gaan en haar volledig laat zijn wie ze is. Als de resultaten goed zijn, wat maakt het dan uit hoe ‘productief’ ze is geweest en hoe ze haar tijd heeft ingevuld tussen 09.00-17.00 uur? Of dat ze een uur in de tuin heeft gezeten en daar veel goede ideeën en weer nieuwe energie heeft opgedaan?

Wat is dan de ideale baan of werkomgeving voor een ADHD vrouw?

Voor mij is dat om ondernemend bezig te zijn binnen een bedrijf. Eigen ‘baas’ kunnen zijn met een vast basisinkomen en leuke collega’s. Elkaar versterken en ook mijn ‘eigen ding’ te kunnen doen. Dat er altijd iemand is die – als je daar behoefte aan hebt – met je kan sparren en klankborden. Waarbij je terecht kunt als je even vastloopt en het even niet meer weet. Iemand die je laat groeien, die uitdaging biedt. Een baan waarbij mijn hersenen geprikkeld blijven en waar ik ook mijn rust kan pakken als dat nodig is. Dus ik vraag aan alle werkgevers van Nederland, durf jij het aan met deze ADHD powervrouwen?

O ja, en graag ook een werkgever die begrijpt dat ik in 20 uur soms net zoveel werk verzet als iemand anders in 40 uur.

 

bron foto: streetsahead.nl