Het lijstje met kenmerken van een ADHD’er is velen wel bekend: impulsief gedrag, snel afgeleid, gebrek aan concentratievermogen, vergeetachtigheid en onderpresteren zijn er een paar van. Het zijn eigenschappen die eigenlijk nooit van pas komen, maar ze zijn vooral lastig tijdens je studie en in je werk. Dat heb ik zelf ook gemerkt; van het maken van verkeerde studiekeuzes tot het stellen van onlogische prioriteiten. En ook nu ik aan het werk ben, merk ik dagelijks dat ADHD soms best lastig is.
In een notendop
Mijn schoolcarrière in een notendop: opmerkingen als ‘Ze is lui’ in mijn rapport, een 2 op het onderdeel Leermotivatie van de CITO-toets, blijven zitten in de tweede klas van de middelbare school, geen huiswerk maken, verkeerde keuzes wat betreft vervolgstudies en uiteindelijk op mijn 26ste afgestudeerd als Bachelor of Communication.
Afgestudeerd, en dan?
Ten tijde van mijn afstuderen werkte ik in een callcenter. Aan de ene kant ideaal, want nergens anders vind je zoveel structuur als daar. Als je niet iedere dag een kwartier van tevoren aanwezig was of een minuutje te lang pauze hield, kreeg je een reprimande. Gelukkig deed ik dat werk best goed, dus heb ik het vrij lang volgehouden met aardig wat waarschuwingen op zak. Maar na een aantal maanden fulltime op tijd inloggen, schreeuwende klanten, allerlei schemaatjes en wekelijkse rapportages was ik er wel klaar mee. Ik vond het saai, want iedere werkdag was hetzelfde: continu dezelfde vragen, op ingeroosterde momenten pauze en weinig doorgroeimogelijkheden. Ik nam ontslag en er volgde een periode van jobhoppen.
Freelancen
Omdat dat het me ook niet veel voldoening gaf om van de ene in de andere baan te rollen, heb ik een paar maanden gefreelanced als tekstschrijver. Ik moest toch ervaring opdoen en de communicatiebanen lagen in het Noorden niet voor het oprapen. Hoewel freelancen voor veel ADHD’ers een perfecte manier is om geld te verdienen, vond ik het verschrikkelijk. Want hoeveel discipline vergt dat wel niet? Administratie bijhouden, ieder kwartaal belastingaangifte doen, continu opdrachtgevers zoeken, stress als een opdracht bijna afloopt en je hebt nog geen nieuwe. Vréselijk vond ik het. Ook omdat ik dan thuiswerkte en ik thuis zijn associeerde met tv kijken en Facebooken. Daarnaast merkte ik dat ik het helemaal geen goed idee vond om van mijn hobby mijn werk te maken: zodra er druk achter zat vond ik schrijven een stuk minder leuk.
In loondienst
Gelukkig kwam er een leuke baan op mijn pad, bij een bedrijf waar ik inmiddels ruim drie (!) jaar werk. Hoewel ik ook nu wel eens denk dat ik iets anders wil, heb ik eigenlijk de beste job die je als ADHD’er met een communicatiediploma maar kunt hebben. Ik ben marketeer, mag mijn eigen werktijden indelen, heb geen leidinggevende die in mijn nek hijgt, precies genoeg verantwoordelijkheden en er is veel ruimte voor mijn creativiteit!
Structuur aanbrengen
Maar waar ik dan wel tegenaan loop? Het structureren van mijn werktaken, bijvoorbeeld. Ik probeer dagelijks een planning te maken, maar dan komt er iemand bij me een praatje maken of vragen of ik even iets kleins voor hem of haar wil doen. Die planning komt dan de hele dag niet meer af… Verder doe ik met alle liefde dingen die me interessant of onmisbaar maken, met als gevolg dat ik echt op alles ja zeg en dingen aan het doen ben die niet in mijn taakomschrijving staan. Dingen die ik eigenlijk niet leuk vind en waar ik niet goed in ben. Taken die je eigenlijk ver van tevoren moet plannen, terwijl ik veel beter ben in ad hoc werken.
Alles bewaren
Ondertussen zijn mijn bureau, kasten en de mappen op mijn computer een puinhoop. Als ik een bepaald document nodig heb, weet ik dat ik ‘m ergens heb. Maar waar? Ik bewaar namelijk ook álles. Je weet maar nooit wanneer iets van pas komt. En zo gaat het eigenlijk een beetje met pieken en dalen en een hyperfocusje hier en daar. En gelukkig doe ik dat, afgaande op de complimenten van de baas, allemaal nog best aardig 🙂
Werk jij liever als freelancer of in loondienst? En hoe houd je jezelf bij ‘de les’ en zorg je dat je werk af komt?
adhdvrouw 
Ik herken dit volkomen. Ben sinds 1-1-2016 ‘vrijgesteld van werk’ . Hetgeen inhoudt dat ik ontslagen ben per 1-5-2016. Na een paar keer flink over het randje te zijn gegaan ben ik afgelopen jaar voor de tweede keer ziek thuis geweest met een burn-out.
Mijn werk als buitendienst adviseur was enerzijds perfect; veel vrijheid, uitdaging en afwisseling. Toch was het thuiswerken in combinatie met een druk gezin funest. Ik had de indruk in tweeën gescheurd te worden. Nooit was ik klaar met mijn werk en ook mijn gezin had me nodig. Een scheiding was ook niet erg bevorderlijk voor mijn werkmotovatie. Ook heeft mijn werkgever de druk wat verder opgevoerd door mijn werkgebied te verschuiven naar het uiterste noorden van het land waar drie collega’s waren ontslagen en met zijn drieën de klanten overnamen waardoor er geen droog brood meer te verdienen viel. De klad kwam erin en mijn werkgever kon me eindelijk pakken op slechte resultaten.
In het jaar dat ik thuis was heb ik mezelf gedwongen te werken met schema’s. Vaak ging dat goed want een doel hebben is een motivatie om alles af te krijgen. Toch neem ik dan in mijn enthousiasme te veel (extra) hooi op mijn vork waarna ik de dagen erna uitgeput op de bank hang. Wat weer wordt gevolgd door schuldgevoel en onrust omdat ik van mezelf niet tolereer dat ik ‘niks’ doe. Die puinhopen herken ik ook. Ik heb veel opgeruimd in mijn huis, afgelopen jaar. Dat voelt fijn. Ik hoop dat ik dat opgeruimde kan vasthouden. Er moet nog veel gebeuren.
En werken.. Ik twijfel ook tussen voor mezelf beginnen en in loondienst werken. Ik ben de druk van een werkgever spuugzat. Maar weet ook dat bepaalde dingen nu eenmaal moeten gebeuren, ook (juist) als ik voor mezelf ga werken. Structuur is het aller belangrijkste.
Eerst nog maar even oefenen om dat onder de knie te krijgen.
Goed om te weten dat ik niet de enige ben die moeite heeft met deze keuze en dezelfde ervaringen heeft.
LikeLike