Ik werk 33 uur met ontzettend veel plezier als ambulant hulpverlener. De dynamiek, afwisseling, complexiteit en voortdurend in beweging zijn, maken dat ik dit werk nog steeds met veel plezier doe. Daarnaast woon ik samen met mijn man, zijn zoon van 17 en twee kleintjes van 7 en 5.
Schilderijen en snuisterijtjes
Mijn man is ook een chaoot, hoewel hij dit zelf nog wel eens wil ontkennen. Daarnaast snapt u het zeker al; twee jonge kinderen brengen ook chaos en prikkels, veel prikkels. Ik ben een verzamelaar en gek op rommelmarkten en kringloopwinkels, ons huis is dus gevuld. Maar alles heeft een vaste plek en dat is voor mij duidelijk. Enerzijds verlang ik naar een rustige omgeving waar niet te veel prikkels zijn en anderzijds weet ik mijn huis goed te vullen met kleur, schilderijtjes en snuisterijtjes.
Altijd en overal prikkels
Ik weet precies hoe mijn huis eruit moet zien om rustig en prettig in mijn huis te leven. Ik krijg het alleen echt zelden voor elkaar. Soms lukt het als mijn man bijvoorbeeld een aantal dagen weg is. Ik kan dan rustig een of twee dagen tot midden in de nacht bezig zijn met schoonmaken, opruimen en door het hele huis heen. En dan het moment dat alles klaar is en gelukt: wat een weldaad. Helaas zijn dit zeldzame momenten en zijn er altijd prikkels en afleiders om mij heen die mijn aandacht vragen.
Kindertekeningen en schoolbriefjes op de koelkast, een rondslingerend boek, portemonnee, sleutels, speelgoed, stiften, een potje met zout, schoenen, brillen, kleding, stof op de vensterbank, een tekening op de vloer, vieze handen op de ramen en spiegels, veel was, de tuin en onkruid, de plintjes die nog moeten, de rondslingerende briefjes van mijn man, de gang die nodig aangepakt moet worden, een deur die geverfd moet worden, beschadigde kastdeurtjes en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Schoonmaken á la Karin
Als ik dus de ruimte heb, begin ik met het schoonmaken van de keuken. Ik zet een aangekoekte pan alvast onder de hete kraan, loop naar de groene afvalcontainer en zie nog wat onkruid. Ik loop naar de schuur waar ik ook nog rommel aan tref en gooi die meteen in de afvalbak, naar binnen voor een vuilniszak: oh ja, de kraan stond nog open. Ik leg de vuilniszakken terug en maak de pan schoon. Ik moet naar het toilet en zie de schoenen rondslingeren en ruim de schoenenkast op, plas bijna in mijn broek en ren naar de wc.
Ik loop naar boven en zie daar natuurlijk nog veel meer rommel. Ook hier heb ik een vuilniszak nodig, want naar hoeveel knuffels kijken ze nou nog om? Ik loop naar beneden en zet meteen maar even de wasmachine aan. Ik pak de vuilniszakken; waar had ik die nu ook al weer voor nodig? De schuur? Oh nee, de tuin en waar is die bezem nu eigenlijk? Ik kom weer binnen, kijk naar de woonkamer en zucht: die had ik toch min of meer al op geruimd. Ik stort me daar weer in en leg de spullen die naar boven moeten op de trap. Ik loop trouwens meteen maar door naar boven. Oh ja, daar had ik dus die vuilniszak voor nodig. Naar beneden en de wc moet eigenlijk ook hoognodig worden gedaan.
Ondertussen hebben de kinderen mij nodig en roepen: ‘Mama hij slaat mij!’ Nee, zusjelief begon… Ok, dit oplossen en dan verder. Wat was ik aan het doen? Schoonmaken, maar waar? Tja, waar niet? Overal staan schoonmaakspullen en buiten staat het inmiddels vol met tuingereedschap. Ik ben overal bezig en wilde ik nou vandaag ook nog koken?
Toet toet, boing boing…
Een enorme klus
Vermoeiend en gekmakend soms. Maar tijd voor zitten heb ik niet, want ik ben te onrustig. Alle prikkels moeten weg en ik zit nu zo lekker in die flow. Als er iemand belt ga ik er ook niet voor zitten. Nee joh, ik blijf in beweging en doe wat ik nog wel kan. Rommel opruimen en verplaatsen. Ik vind ook weer een zak voor mijn deur vol met speelgoed en kleding van een vriendin of buurvrouw. Nog meer spullen. En dan als alles opgeruimd is, begint het hele circus weer opnieuw!
U begrijpt het wel: het huishouden is een enorme klus met zoveel mensen en een ADHD-er in één huis.
adhdvrouw 
Herkenbaar 😂
LikeLike