Hoe het verder ging

Het congres ADHDvrouw was een razend succes. Degene die het mee heeft gemaakt, weet waar wij het over hebben. Een congres dat voor ons het begin zou moeten zijn van veel samenwerken. In onze naïviteit gingen wij er vanuit dat al onze genodigde standhouders en sprekers allemaal hetzelfde doel zouden nastreven. Samen werken aan een betere toekomst als we het over vrouwen met ADHD hebben. Vandaag is het bijna een half jaar na het congres en blikken we terug.

Onzekerheid

Wat hebben we bereikt? Een ontzettend groot platform op Facebook, met meer dan 2.600 likes. De website wordt druk bezocht en we zijn blij met het aantal gastbloggers dat zich het afgelopen jaar heeft aangemeld. Daarnaast een toename van de onzekerheid die elke ADHDvrouw niet onbekend is. Misschien nog erger: wij merken dat we verdrietig en teleurgesteld zijn. Daar waar we zo enthousiast waren, heeft niet opgeleverd waarop wij hadden gehoopt.

Eilandjes

Onze verwachtingen waren groot na het congres; we zouden deuren openen. We zouden ADHD bij vrouwen bespreekbaar maken. We zouden alle procedures in de aanloop naar de diagnose verkorten. Het was toch duidelijk? We bestonden, en ja we waren met meer dan 10 vrouw sterk. Helaas is er niets veranderd. De ene GGZ weigert de diagnose van de andere GGZ over te nemen, om na een half jaar tot de conclusie te komen dat iemand toch ADHD heeft. De pech die je hebt als je opnieuw om hulp vraagt. Tja, de ene weet het toch echt beter dan de andere. Is dat het? Willen we het allemaal beter weten? Heeft de ander het dan per definitie fout? We zullen er nooit achter komen, gewoonweg omdat de handen niet ineen geslagen worden.

Geen congressen meer

Vandaag hebben we de beslissing genomen om geen grote congressen meer te organiseren waar iedereen wel wil aanhaken. Eenzijdig aanhaken heeft ons namelijk onzeker gemaakt. Onzeker over de vorm die we hadden gekozen. We willen en zullen toegankelijk blijven voor de vrouw met ADHD en het wereldkundig blijven maken. Dat vinden we heel belangrijk. De ADHDvrouw mag namelijk zijn wie zij is: een prachtig mens met vele kwaliteiten.

Monique en Danitsja