Blanco

Al weken hik ik tegen deze blogpost aan. Waar moet ik over schrijven? Meestal vliegen de titels en onderwerpen door mijn hoofd. Nu niet. Ik ben even blanco. Wat doe je als je wel iets moet klaarzetten maar geen inspiratie hebt? Juist. Dan schrijf je over blanco zijn. Want dat hoort er ook bij.

Stilte na de storm

De afgelopen tijd was nogal druk. Sociaal en op het werk. Nu is het even stil. Meteen gebeurt er niets meer in mijn bovenkamer. Nou klinkt dat relaxter dan het is. Want op elke vraag is er even geen antwoord. Ik weet niet wat ik vind. Niet wat ik wil eten. Niet wat ik wil doen. Of ik alleen wil zijn of juist samen. Niet of ik een film wil kijken en als ik dat toch opeens wil weet ik niet welke. Geen idee wat ik aan moet doen en of ik wel of niet mijn haar wil kleuren. Dus weet ik al helemaal niet waar ik deze keer over moet schrijven. Het is niet de stilte van innerlijke rust. Het voelt meer als een vastgelopen scherm.

De druk van het niet weten

Dus vraag ik mezelf af waarom ik er niet rustig van word. Sterker nog, ik ervaar een enorme druk. Ik heb het idee dat ik van alles moet weten, vinden, doen en schrijven. Nu. Vort. De stilte irriteert me tot op het bot. En ik voel me zo’n sufkop. Ho es, zou dat het probleem zijn? Dat ik er zelf wat van vind dat ik even blanco ben? Het gekke is dat als mijn brein op hyper staat, ik smeek om een beetje stilte. Nu heb ik waar ik om heb gevraagd, is het weer niet goed. Best komisch.

Blanco omarmen

Natuurlijk stel ik schrijven van mijn bijdrage aan ADHDvrouw uit tot het laatste moment. Ik log in op de website en staar naar de blanco pagina. Opeens weet ik het. Gewoon schrijven over “even blanco” zijn. Want hebben we dat niet allemaal wel eens? De boog kan niet altijd gespannen staan. Je kunt niet altijd overlopen van inspiratie en het ene na het andere goede idee hebben. Soms val je even stil en dat is ook prima. Als je het toelaat. Niet vechten. Met die woorden omarm ik de dikke vette blanco en meteen is het ook echt prima. Zo snel kan dat gaan. Wat me net nog irriteerde voelt nu wel relaxt. Dus wens ik jullie een fijne dag en/of avond. Ik ga even heerlijk wentelen in het grote niets! Want eerlijk is eerlijk; die stilte duurt nooit lang!