Ik bel je even

Het word zo makkelijk gezegd “ik bel je even”. Ik vind het één van de meest vervelende zinnen die iemand tegen mij kan zeggen. Ik kan het dan wel uitgillen!

Concentratie van een goudvis

Wat voor jou even bellen is, is voor mij een situatie waar ik van ga zweten en het heel benauwd krijg. Bel ik uren met mijn moeder of vriendinnen, een zakelijk gesprek is voor mij een nachtmerrie. Bij het gesprek met mijn moeder of een vriendin, hoor ik de helft niet, ik mis ontzettend veel. Maar zij kennen mij, en als het belangrijk is, dan vertellen ze het nog wel een keer. Omdat er totaal geen druk achter zit, of omdat het ze vaak niet eens boeit of ik ze wel of niet hoor, het gaat om het lekker ff kletsen. Vind ik het allemaal minder spannend, al moet ik eerlijk zeggen dat ik vooral met mijn moeder heel vaak discussies heb omdat ik niet luister. En met vriendinnen, heel eerlijk is er maar één vriendin met wie ik heel af en toe lekker kan bellen. Doe mij maar gewoon appen, of via fb ofzo.

Dit gaat ook op voor Skype of andere videomeetings. Mensen zijn mij vrolijk naar een beeld kijken, maar zien niet dat ik stiekem dingen opschrijf om te onthouden. Zo lijk ik vaak heel enthousiast. En dan met mijn impulsieve gedrag zeg ik vaak ja op dingen omdat ik mensen enthousiast ja zie knikken. Ik kan daar helemaal in mee gaan. Daarna moet ik dan alles nalezen, terug denken, en kom ik vaak op nee terecht. Heel vervelend. Niet alleen voor mij, ook voor anderen.

Zakelijk bellen

Kan ik een snel gesprek met de NUON of de KPN nog wel aan. Voornamelijk omdat dit heel erg interactief is en ik vaak vooral zelf aan het woord ben. Krijg ik een zakelijk telefoontje dan word ik bloednerveus. De druk om te luisteren en te concentreren is dan zo enorm groot. Het is namelijk belangrijk wat die mensen zeggen. Maar wat zeggen ze nou? Nu goed luisteren anders mis je nog meer. Oooh weer gemist, wat zegt hij nou? Zeg maar ja. Kun je het nog volgen? zeggen ze dan. Een marketeer heeft aan mij een goede, ik probeer altijd zo snel mogelijk op te hangen, houden ze mij met strik vragen vast Jij wil toch ook geld besparen/verdienen/maken? Dan blijf ik luisteren, en ja hoor, ik doe enthousiast mee. Geen flauw idee waar hij het over heeft, maar YAY wat leuk allemaal!

Het grappige is dat ik wel een hele goede telemarketeer was. Maar dit is meer omdat ik dan zelf aan het woord ben, en ik precies weet voor welke vragen ik zelf vatbaar ben. Ik vind dat ook echt leuk werk. Wat weer totaal tegenstrijdig is met mijn telefoonfobie.

De oplossing

Ik ben zo enorm blij met Facebook chat, Whatsapp, Hangout, etc. Ik kan daarna alles nalezen, en als ik ergens over na moet denken, kan ik het een paar keer nalezen. Zo kan ik beter reageren, en loop ik minder in situaties waar ik niet onder uit kan komen. Natuurlijk willen sommige mensen perse bellen, maar toch probeer ik het altijd te voorkomen. Het rare is dat zelfs mijn medicijnen in dit geval niet helpen. Het zullen de zenuwen zijn? Hoe doen jullie het? Tips?