Via de mail had ik een gesprek met een moeder van een jong meisje met ADD. Medicatie was niet bevallen en de moeder zei: ‘Ik laat haar lekker dromen.’ Dat leek mij geen oplossing, maar er was geen houden aan. De moeder hoort bij de groep mensen die dromende meisjes charmant vindt. Starende ogen roepen vertedering op. Bovendien zijn deze meisjes rustig; je hebt er geen last van. De moeder vergeet alleen dat het dromen van haar kind anders is dan bij anderen. Het meisje kan het namelijk niet stoppen. Op school ziet ze de vlinder buiten in plaats van haar taak en als ze ’s middags de weg oversteekt, is haar hoofd ergens anders.
Romantisch
Juist doordat dromerige ogen er romantisch uitzien, weet de moeder niet wat er in haar kind omgaat. Als ze het vraagt zal het meisje antwoorden: ‘Niks,’ omdat haar gedachten flarden zijn. Ze weet het zelf niet. In mijn eigen fotoboek zitten veel foto’s waarin ik romantisch in de verte staar, terwijl ik me van binnen ontredderd en overbelast voelde. Al die halve gedachten op weg naar nergens maakten me radeloos en de omgeving vindt het een mooi plaatje.
Later als je groot bent
Kleine meisjes worden groot en het dromende meisje zal een rijbewijs halen en naar haar werk rijden. Het meeste werk vraagt niet om dromerij, maar om daadkracht. Ook al wil het meisje alle taken om vijf uur afhebben, haar hoofd laat haar constant verdwalen. Vaak denk ik aan het meisje en hoe ze zich alleen moet zien te redden. Haalt ze veilig de andere kant van de weg?
Een wereld creeëren
Momenteel werk ik aan een roman. Gevaarlijk werk voor iemand met ADD want om een hele wereld te creëren moet ik dromen. Het grote verschil is dat ik nu, na de neurofeedback, weet wanneer ik dagdroom en het uit kan zetten als ik oversteek. Als ik nog hele dagen zou dromen, kwam er bijna niks op papier en zou van al dat denken behoorlijk depressief worden. Achteraf gezien leed ik erg onder mijn chronisch dromen en vind het leven pas de moeite waard sinds ik mezelf kan aansturen en vorm kan geven aan mijn leven. Lekker dromen? Ammehoela! Ik koester elke dag dat de mist in mijn hoofd weg is. Het voelt alsof ik de loterij won. Ik gun dat alle dromers.
(Sommige zinnen zijn afkomstig uit: Vrouw van de wereld.Over ADD, neurofeedback, Ritalin (en bikinibroekjes)).
Dankjewel Suzanne! Wat kan jij goed schrijven! heerlijk om te beseffen dat er mensen zijn die hetzelfde zijn! Het is niet schattig. .want er wordt zoveel van je verwacht waaraan je (meestal) niet aan kan voldoen. Bleeeh
LikeLike
Ha Annemarie, Dank voor je aardige reactie. Ik antwoord een beetje laat vanwege het werken aan mijn roman. Maar niet minder gemeend. Dank!
LikeLike