Maar 24 uur in een dag

Er zitten maar 24 uur in een dag. Wie die gekke uitdrukking ooit heeft bedacht, ik zou het graag willen weten. Daar klopt natuurlijk helemaal niets van. In een etmaal zit nooit 24 uur. Soms zitten er 15 uur in een etmaal, soms 30. Maar nooit 24 uur.

Gevoel voor tijd

Tenminste voor mijn gevoel. En daar zal wel weer het hele probleem zitten. Mijn biologische klok en mijn gevoel voor tijd, die snappen er helemaal niets van. Soms dan heb ik voor de klok 12 uur in de middag geslagen heeft, mijn huis gepoetst, boodschappen gedaan, eten gekookt, alle achterstallige mail beantwoord, en mijn blog voor een maand later geschreven. Soms zitten er minder dan 24 uur in een etmaal. Dan zit ik om 15 uur nog steeds op de bank en heb ik niets uitgevoerd. Opeens vind ik ‘Boer zoekt vrouw’ een reuze interessant programma, en kijk ik alle afleveringen terug. Dan denk ik ineens: “Hoezo is het al donker?”

Tijd gaat snel of langzaam

Tijd kan ook van snel naar langzaam gaan of andersom. Als ik een half uur in de bus moet zitten is dat erg lang. Dan pak ik mijn telefoon en mis ik de halte waar ik uit moet stappen. Of ik kom iemand tegen die ik eigenlijk niet wil spreken en duurt het half uur gevoelsmatig drie uur.

De biologische klok van een ADHD’er

Mijn biologische klok zegt de ene dag om 2 uur s nachts dat het nog geen tijd is om te slapen. De andere dag zegt de klok om 4 uur in de ochtend dat het tijd is om op te staan. Niet alleen het aantal uren op een dag weet ik niet altijd even goed in te schatten, maar ook het inschatten van hoeveel tijd ik nodig heb voor een bepaalde klus.

Even snel het huis doen

Ik denk een half uur nodig te hebben om mijn woonkamer op te ruimen. Dat lukt nooit. Behalve als mijn moeder belt dat ze in de buurt is, en zo even langs komt voor een kopje koffie. Dan lukt het me in een kwartier. Eigenlijk zou mijn moeder me iedere week een bericht moeten sturen dat ze er zo aan komt. Dan zou mijn huis een stuk opgeruimder zijn!

Maria