Orkaangedachten

Zachtjes stromen de gedachten door mijn hoofd

Zo beginnen ze altijd, zachtjes

Als een storm die nog komen moet, voorzichtig

Met een onduidelijk begin, maar zonder naderend einde

Voor ik het besef, gaan de gedachten door mijn lijf

Als een spons trekken ze iedere emotie aan

Elke emotie herleeft en weerkaatst in de leegtes van mijn hart

Zachtjes beginnen ze altijd

Dit heeft toch iedereen?

Hoe oud ik precies was toen ik dit gedicht schreef weet ik niet precies meer. Het zal een jaar of twintig zijn geweest. Wat ik nog wel heel goed weet is dat toen ik het schreef, ik dacht dat iedereen dit had. Ik noem ze mijn orkaangedachten.  Een gedachtenorkaan is een tijdsbestek waarin je meegezogen wordt door een bepaalde gedachte die je weer op heel veel andere gedachten brengt. Ik noem het een orkaan, omdat ze net als een orkaan een enorme kracht heeft, je hoofd doet draaien  en je helemaal meezuigt. Soms kom je daardoor een beetje los van de realiteit.

Brainstorm

Zo’n orkaan kan soms heel handig zijn. Als je bijvoorbeeld een brainstormsessie op het werk hebt, je een nieuw project moet schrijven of als je het vrijgezellenfeest moet organiseren van een vriendin.

Soms is zo’n orkaan ook niet zo handig. Als je een saaie vergadering hebt, als je je administratie moet bijwerken, als jouw vriendin je iets heel belangrijks vertelt, als je je omgeving helemaal gek maakt met continu nieuwe ideeën, of als ze om drie uur ’s nachts komen.

Bijzondere vragen

Zo’n orkaan kan zorgen voor bijzondere vragen op bijzondere momenten: “Zijn woonboten aangesloten op riolering?”  Je omgeving kijkt je verbaasd aan: “Hoe kom je ineens op die vraag?”

“Eh… nou heel logisch. We gaan naar Amsterdam. En als ik aan Amsterdam denk, denk ik aan toeristen, drugs en grachten. Als ik aan grachten denk, denk ik aan twee dingen, aan gedumpte fietsen en woonboten. Dus ik zag een woonboot voor me. Ik vroeg me af hoe de kamerindeling zou zijn in zo’n woonboot. Waar zit nou de keuken, waar de woonkamer en waar het toilet. En toen ik aan het toilet dacht, dacht ik vervolgens hoe ze dat toch deden met de afvoer ervan.“ Het gezelschap vindt het geloof ik niet logischer na mijn uitleg en gaat verder met het gesprek wat ik eerder onderbrak.

Diagnose ADHD verklaart orkaan

Na mijn diagnose kwam ik er achter dat mijn orkanen bijzonder zijn. Ik kreeg er zelfs medicatie voor. Ik heb verschillende geprobeerd, maar ben er na een tijd mee gestopt. Zonder mijn orkanen was ik minder  creatief, minder spontaan, minder ik. Ondanks dat het soms heel erg vervelend is, voor mij en de omgeving, miste ik ze ook. Nu zou het echter een moment zijn dat ik ze minder zou missen. Het is alweer vijf uur in de ochtend. Ik ga nog een poging wagen om een uurtje te slapen voor mijn wekker gaat.

Maria